Παρασκευή 30 Δεκεμβρίου 2011

όταν...

κι όταν σε δω ξανά,
δεν θα ταιριάζουμε πάλι, γιατί?
γιατί τα όμοια δεν είναι ποτέ
μαζί.θα το αντέξεις;
γι αυτό σου λέω
μη με πληγώνεις
.
κι αν μας χάσεις,
θα’ χεις χάσει το μυαλό και την καρδιά σου…

Κυριακή 18 Δεκεμβρίου 2011

Same Dreams.

Με είχες αγκαλιά στο αυτοκίνητο. 
Ηταν 2:00 η ωρα και εξω φυσούσε ενας παράξενος αέρας.  
Κρυωνα και φιλούσες την μύτη μου για να την κρατάς ζεστη
και είχες ενα όμορφο χαμόγελο στο πρόσωπο. 
Μιλουσες για τους χειμωνες που θα ερθουν.
''Μαζί θα είμαστε οτι κι αν γίνει" ειπες.
Σ'άκουγα να μιλάς για φωτιά. για κρασί κόκκινο
για χιόνι και για αγάπη. 
''Γιατί να σ'αγαπάω τοσο?" αναρωτηθηκες.
Σου χαμογέλασα και με φιλησες στο μέτωπο. Πάλι.
Μάλλον έχουμε τα ίδια όνειρα. Σκέφτηκα.





Σάββατο 17 Δεκεμβρίου 2011

Σ'αγαπάω

ce soir

φορούσα ένα βαθύ μαυρο φουστάνι από μακό και λίγο μετάξι, μέχρι το γόνατο, με ένα μικρό φιόγκο στη μέση. ένα μεγαλο δαχτυλίδι με μαύρο τριαντάφυλλο και έπαιζα με τα φώτα. είχα μία παράξενη ζαλάδα από το πρωί και έναν πονοκέφαλο.. μάτιασμα δεν ήτανε, μονάχα πόναγα πίσω από τα μάτια.

Σήκωσα το ακουστικό  και πληκτρολόγησα έναν αριθμό. το κατέβασα πάλι. δεν απαντούσε κανείς μάλλον.. μάλλον κοιμόταν πάλι. "όλο κοιμάτα αυτός ο άνθρωπος" σκέφτηκα. άναψα κιάλλα φώτα στο δωμάτιο. άνοιξα και το ράδιο : "Αχ η αγάπη που χάθηκε στη σκόνη αχ η ζωή που χάθηκε στη σκόνη" ακουστηκε η φωνή του Λαβρέντη. Ο πονοκέφαλος έγινε πιο έντονος. έφτιαξα καφέ. κάπνισα τσιγάρα. άναψα και τα φώτα της μικρής βεράντας μου. μέτρησα μερικά φύλλα πεσμένα στα πλακάκια και ξαναέσβησα τα φώτα. δεν περνούσε ο πόνος. είχα εκνευριστεί. και η ζαλάδα μεγάλωνε..σωριάστηκα στο κρεβάτι και κοιμηθηκα. βαθιά. δεν χόρταινα τα όνειρα. κιάλλα.. κιάλλα..

strano στα Ιταλικά θα πεί παράξενο.

είμαι ευάλωτη αυτές τις μέρες.
κλαίω, ανησυχώ, πονάω, διερωτώμαι, αμφισβητούμαι.
έχω ενοχές, θυμό και  λύπη.
γελάω λίγο, ακούω πολύ, παρατηρώ συχνά.
ζεσταίνομαι και δεν βρίσκω το χρόνο και δροσιστώ.
νυστάζω και δεν βρίσκω το χρόνο να κοιμηθώ.
μου λείπεις και ζητάω "ώρες πτήσης".
καπνίζω πολύ και βαριέμαι να συζητήσω.
θέλω να με πάρεις αγκαλιά. μόνο. να μην κάνουμε τίποτα άλλο. σε γρασίδι.

τι απέγινε η προσπάθεια?

είναι πράγματι κουραστικό για κάποιους ανθρώπους να προσπαθούν. 
θέλει κόπο, θέλει υπομονή, να μπορείς να διακρίνεις λάθη, απαιτεί συζήτηση. 
κιέπειτα νιώθεις ότι έρχεται το τέλος του κόσμου.
ότι δεν μπορείς να λειτουργήσεις σαν μονάδα 
παρά μόνο σαν σύνδεσμος με κάποιον άλλον.

κιενώ εσύ προσπαθούσες να περπατάς παράλληλα μαυτόν τον άλλον, 
αυτός ο άλλος άρχισε να παρεκκλίνει από την ευθεία. 
κιεσύ πάλι προσπάθησες να περάσεις το δρόμο και να τον ακουμπήσεις.
κιαυτός έτρεξε
κιεσύ πάλι προσπάθησες να πας πιο γρήγορα. 
κιαυτός.. έφυγε.

κιεσύ αγαπάς ακόμα με κεφαλαία γράμματα όσους παρέκκλιναν. 
γιατί λέγεσαι κορίτσι με λουλούδια..
και κλαις για να σου φύγει ο θυμός κιο πόνος.
και συνεχίζεις να προσπαθείς.

άστρο μου...

Σήμερα.

η αγαπημένη μου μέρα είναι το 
Σάββατο.

my favorite day is
Saturday.

mon jour prefere est le
Samedi.

meine Lieblings-Tag ist der
Samstag.

mi dia favorido es el 
Sabado.

min favoritt dag er
Lardag.

Σάββατο 26 Νοεμβρίου 2011

Θα το τελειώσω για να μην με τελειώσει.

Ειναι καποιες φορές...που εχεις καποιες σκεψεις μεσα στο μυαλο σου..
που σε κανουν να ανησυχεις τόσο πολυ,μα δε μπορεις να τις εκφρασεις...και ειδικα σ'αυτον που σου τις προκαλεί! Ε...τωρα ειναι μια απο αυτες τις φορες...! Δεν ξερω γιατι...αλλα νομιζω οτι κατι εχει αλλαξει.ηδη. Και οτι μερα με τη μερα θα αλλαζει περισσοτερο....! Σου το 'χα πει.Δεν θελω να αλλαξει τιποτα. Ξερω....ισως ειναι πανω απο τις δυναμεις σου. Ισως ειναι πανω απο τις δυναμεις ολων μας...! Αλλα εμενα με πειραζε με πειραζει και θα με πειραζει για παντα αυτο. Ισως γιατι με ειχες κακομαθει. Παρα πολυ. Και τωρα δεν θελω να καταλαβω οτι σιγα σιγα με θεωρεις δεδομενη! Ξερω. Ισως ειναι μεγαλη αφελεια που θελω να πιστευω οτι κραταει για παντα. Που θελω να πιστευω πως τα συναισθηματα μενουν αναλυωτα στο χρονο! Απο τη μια...δεν θελω να σου λεω τιποτα απ'ολα οσα σκεφτομαι τελευταια. Απο την άλλη ομως...οσο και να θελω δεν γινεται....! Κι οταν σου πω ....νομιζεις πως εγω βαρεθηκα. Ομως κανεις λαθος! Μου λες να μην σκεφτομαι τιποτα απ'ολα αυτα...και να σ'αγαπαω. Ομως δεν μπορεις να καταλαβεις οτι επειδη Σ'αγαπαω τοσο πολυ....σκεφτομαι ετσι....! Να ξερεις...πως αν καταλαβω οτι ισχυει κατι απ'ολα αυτα...θα φυγω...για να μην το ξανα ζησω..
Σ'ΑΓΑΠΑΩ!

Δεν σε ρωτώ....

Άκου κι αυτό.. τι έκανες δεν σε ρωτώ κι ας με καίει τι να πω δεν σε ρωτώ Θα ξεχαστώ μη μου μιλήσεις για το χτες κι ας με κόβουν μαχαιριές, θα ξεχαστώ ..Ένα θα πω λόγια του κόσμου μην ακούς σ'αυτούς τους δύσκολους καιρούς θα σ'αγαπώ κι αν σ'αρνηθώ μέσ' το καπνό και τον πιοτό μου να καώ ♥

Δευτέρα 14 Νοεμβρίου 2011

Σάββατο 22 Οκτωβρίου 2011

Πέμπτη 20 Οκτωβρίου 2011

βρήκα την Ιταλία μου στην Ελλάδα.....{Corfu}

Θέλω τόσα να σου γράψω, που με κάνουν στάχτη
και σκορπάνε τη ψυχή μου μίλια μακριά
τόσους μήνες δίχως λέξη, πέφτω στο σκοτάδι
Θέε μου πως να ζήσω το μετά...
Η βροχή βροχή θα φέρει, μες τα δυό μου μάτια
και θ'αδειάσω τα ποτήρια του πικρού καημού
έχω τόσο την ανάγκη να κοπώ κομμάτια
ν'αφεθώ στην άκρη του γκρεμού...
Έρωτα μου και μαχαίρι,
είσαι αόρατη πληγή
Μες τα μάτια μου αγάπη,
μες στο σώμα μου γυαλί

Θέλω τόσο να με κλείσεις, μες τα δυο σου χέρια
για να γίνουν φυλακή μου και ποτέ μη βγω Όλη τάζω τη ζωή μου κι ας καούν τ'αστέρια
για να 'ρθεις εσύ ξανά εδώ...
 
Έρωτα μου και μαχαίρι,
είσαι αόρατη πληγή
Έλα μόνο για μια νύχτα
κι ας πεθάνω την αυγή...
Έρωτα μου και μαχαίρι,
είσαι αόρατη πληγή
Μες τα μάτια μου αγάπη,
μες στο σώμα μου γυαλί

Είσαι εδώ παντού σε έχω κι ας μην υπάρχεις στο άδειο δωμάτιο

Κοίτα να μη χαθείς, να μη χαθείς ψυχή μου
πατρίδα μακρινή, πατρίδα μακρινή μου
που αν τη βρεις, κόβεις το νήμα σου απ' τον κόσμο να χαθείς
μες στ' ουρανού τα μονοπάτια να μπλεχτείς.

Σάββατο 8 Οκτωβρίου 2011

dreams

αχ πόσο μ'αρέσουν οι άνθρωποι που δεν φοβούνται. που δεν προσποιούνται 
που δεν το παίζουν δικαστές. πόσο μ'αρέσουν οι άνθρωποι εκείνοι, 
που δεν τρομάζουν να γελοιποιηθούν ή να αυτοσαρκασθούν, που δεν γυρνάνε τον κόσμο γύρω τους 
και που ακούνε. εκείνοι που δεν θεωρούν τον εαυτό τους κάτι σπουδαίο (και εκεί είναι το μεγαλείο τους), ούτε φωνάζουν τα κατορθώματά τους. 
κι όποιος τα είδε.. τα είδε. 
πόσο μ'αρέσουν οι άνθρωποι εκείνοι που η αγκαλιά τους είναι μεγάλη 
και σε χωράει μέσα  όσο μεγαλόσωμος κι αν είσαι..ή πάλι εκείνοι που διαβάζουν 
και χάνονται σε εικόνες. εκείνοι που έχουν κάτι να μου πουν που θα με καθηλώσει 
και θα με κάνει να σκεφτώ. αχ πόσο μ'αρέσουν οι άνθρωποι που  μιλάνε λίγο
και κοιτάνε πολύ, που έχουν χρωματιστή  φαντασία και την προσφέρουν απλόχερα, 
χωρίς μυστικοπάθεια, χωρίς μιζέρια, χωρίς θλίψη και εγωκεντρισμό..
εκείνοι που καταλαβαίνουν και βάζουν τον εαυτό τους στη θέση σου πριν σου απαντήσουν, 
εκείνοι που ξέρουν να φιλάνε με πάθος και να αγαπούν με καρτέρι.. 

όταν μεγαλώσω 
θέλω να μοιάσω 
σε κάποιον τέτοιο...
άνθρωπο..

today...

σήμερα άργησα να ξυπνήσω.
ντύθηκα πολύ γρήγορα και ξέχασα να φορέσω γάντια.
τώρα κρυώνουν τα δάχτυλά μου.
κατηφορίζοντας για τη στάση του αστικού
πέρασα από το φούρνο και πήρα ένα χυμό και ένα κρουασάν σοκολάτας
μου το ζέστανε πολύ και κάηκε η γλώσσα μου.
έχασα και το πρώτο αστικό γιατί ο φούρναρης αργούσε..
στο αστικό όταν μπήκα , άνοιξα το χυμό και μου έπεσε το καλαμάκι στο πάτωμα..
ο χυμός δεν είχε μέλλον.
φτάνοντας , πέρασα να επιστρέψω ένα βιβλίο
που κουβαλάω στην τσάντα μου κανά 2 μήνες.
όμως δεν βρήκα κανένα άλλο για να δανειστώ...



ευτυχώς που είμαι
ερωτευμένη δηλαδή , γιατί αλλιώς......

close your eyes...

Με τα θαλασσινά πουλιά
ποτέ σου μη τα βάνεις
γιατί είναι ταξιδιάρικα
μόνα και πεισματάρικα
και γρήγορα τα χάνεις

Αυτό το αχ να μην το λες
το λες να μην το ξαναλές
για θα σου γίνει πάθος

Γιατί θα γίνει τελικά
αυτό το αχ στην μοναξιά
το πιο βάρυ σου λάθος

Απ’ όλα τ’ άστρα του ουρανού
ένα είναι που σου μοιάζει
κείνο που βγαίνει την αυγή
γράφει τη πιο τρελή γραμμή
και τ' άλλα σκοτεινιάζει

Θεέ μου χαράς του του πουλιού
όπου πετάει στα ύψη
όπου αγαπά εκεί πατά
τη πιο ελαφριά περπατησιά
και του περνάει η θλίψη

Είμαι καράβι από χαρτί
στα χεριά μ' έχει ένα παιδί
στου κόσμου τη πλημμύρα
και αναρωτιέμαι τη θα πει
αυτό το αχ και το γιατί
τι να μου γράφει η μοίρα

Αυτό το αχ να μην το λες
το λες να μην το ξαναλές
για θα σου γίνει πάθος

Γιατί θα γίνει τελικά
αυτό το αχ στην μοναξιά
το πιο βαρύ μας λάθος

Πέμπτη 6 Οκτωβρίου 2011

αυτό ακριβώς....

ειν' η ζωή μας πια μισή...
μια πόρτα που εμεινε ανοιχτή.... :'(

hate


Με μισω που βαζω ορια στον εαυτο μου,
Με μισω που καταπαταω τα ορια μου,
Σε μισω που αρνηθηκες τα αισθηματα μου, σε μισω για οτι μου εκανες.
Σε μισω που με εκανες αυτο που ειμαι σημερα,
Σε μισω που εξακολουθεις και ερχεσαι στις σκεψεις μου παρα το μισος μου για σενα.
Με μισω που ειμαι το καλο παιδι,
Σε μισω γιατι παρα οτι μου εκανες, εσυ δεν με μισεις.
Μισω τον οικτο σου, μισω τις συγνωμες σου, μισω το ειναι σου...
Μισω τον ευατο μου που σε μισει!!!

της στιγμής...


i mona3ia dn einai apla ena sunaus8ima einai tropos zwhs!mera me ti mera fovamai pos dn fovamai kai polla telika! skeftomai pos 8a perasoun ta xronia mexri tote. anarwtiemai poso duskolo einai na niw8eis diaforetikos kai tautoxrona idios!kai vrika apanthsh sto erwthma m apo tote pou se gnwrisa!hsou diaforetikos omws telika eisai idios me tous allous!!arage 8ee m gt 3odeueis toso mple gia na mhn se vlepoume?
apo tote pou ema8a kapoia pragmata arxizw kai skeftomai etsi!ginontai kapoia pragmata kai kapoies stigmes pou se kanoun na ana8ewreis
se misw gt me ekanes etsi opws me ekanes se misw gt dn mporw na ante3w se misw!fws kai pali fws i zwh m maxetai.....kai se misw alla sou euxomai na mporeseis na antilif8eis ti dunamh twn sunais8hmatwn mou...makari na me gnwrizes kalutera.........makari............alla apo oti fainetai dn exeic auth tin ikanothta kai dn prokeitai na tin vreis...arghses...kai tr pia i sugnwmh dn arkei.........

what about now?

καλοκαιρι....μια χαρα ηταν μεχρι τώρα...σε
είχα δικό μου....σε είχα κάθε μέρα....
τωρα? τωρα που πρεπει να ζήσουμε χωριστά?
τι θα κάνουμε τωρα?
ξερείς...ειναι δύσκολο να ζείς χωρίς αναπνοη...
γιατι αυτο είσαι για μένα! 
η αναπνοη μου....η ανάσα μου! 
σου πήρα δώρο σημερα...τι κι αν εχεις γενεθλια 
σε 23 μέρες?
δεν πειράζει.......
μ'αγκάλιασες...."σ'ευχαριστώ για όλα ψυχή μου" 
ειπες....!
αχ...εγω να ξερες πόσο σ'ευχαριστώ! 
σ'ευχαριστω για τις στιγμές που μου προσφερεις...

Τετάρτη 5 Οκτωβρίου 2011

Αυτό λέω πάντα....και μετά δάκρυα...


i was touched. i had to..


Oi files mou:)

Koritsia,koritsakia,koritsenia;

Ayto einai oi files mou...Kai gi ayto tis agapw.Oute poly,oute ligo,apla tis agapw._Den xreiastike pote na amfivallw gia ekeines, na skeftw-einai panta ta koritsia mou (eniote koritsakia h koritsenia).

Einai to simeio anaforas pou me kanei panta na iremw kai na skeftomai logika kai kathara-otan mia zwi ta kanw salata (isws giati kapoia xeiroteri istoria tha exoun na mou poun!)

Einai kathusixastiko se wres panikou na xereis oti panta einai ekei kapoios gia sena,oxi sugkatavatika alla me oli tou tin psuxi. Kai oxi sta dyskola,den fainontai ekei oi filoi (mono),alla stis megales xares pou tha gemisei to proswpo tous m'ena platy xamogelo kai tha se paroun mia terastiaaaaaaa agkalia kai tha xaroun mazi sou!Kai egw to exw dei ayto to xamogelo kai me exoun parei tetoia agkalia....

Einai xesikwtiko otan eisai etoimos na kaneis ti megalyteri xazomara tou kosmou na xereis oti apla den prepei na xehaseis na tis pareis tilefwno...

Einai periergo otan eisai makria tous!Den xereis pws na kinitheis,ti na kaneis, tis psaxneis sto xwro...Kai as pernas kala,theleis na to moirasteis kai mazi tous.

Kapote tous eixa pei oti me kanoun na eimai o eaytos mou kai nomizw oti ayto einai to pio simantiko...Eleytheria kai agapi mazi.

Oxi den einai teleies-oute egw-einai apla ekeines...

Eimaste, loipon,polloi eaytoi mazi kai an lavei kaneis yp'opsin oti h kathemia exei toulaxiston 2  -oouuuuu polykosmia!

Thn agapw ayth thn polykosmia mas...

cherry blossom

όταν ήμουνα μικρή
μου άρεσαν τα κεράσια.
έτρωγα μέχρι να πονέσει η κοιλιά μου.
η μαμά μου με ψιλομάλωνε, κιεγώ
για να μην δει πόσα κεράσια είχα φάει..
κρατούσα τα κουκούτσια κάτω από το κρεβάτι.
μέχρι που μια μέρα μαζεύτηκαν μυρμήγκια 
όσο εγώ ήμουν στο σχολείο.
η μαμά μου τα είδε 
και μου είπε
"τουλάχιστον τρώγε τα φανερά".

δεν έχουν νόημα και αλήθειες
τα κεράσια κάτω απτο κρεβάτι..

μέσα σε κάποια τετραγωνικά


jazz fest με παγωτό σοκολάτα.
και γρανίτα φράουλα.
ύπνος αγκαλιά στον γαλαζωπό καναπέ.
ψωμί με βούτυρο και μέλι.
κρύα σπιτική σοκολάτα ρόφημα.
συντροφηκότητα και ανιδιοτέλεια.
φωτογραφίες.
μπλεγμένα δάχτυλα.
μαλλιά ανάκατα.
χτες είχα λίγο φόβο εκεί που παρκάραμε.
μου έφυγε μετά όταν έφαγα το καλαμπόκι με μπόλικο αλάτι.
έξω έχει ήλιο.
τα δέντρα που βλέπω απτο παράθυρο δεν κουνιούνται σήμερα.
καστανά μάτια.
κόκκινα χείλη.
χασμουρητό. 
νότες στην τσάντα μου.
το μυστικό είναι να βρεις το ρυθμό,είπες χτες.
τον είχα βρει.
και πριν δεν ήξερα να λέω όχι.
βάθος.
ανάκατα σεντόνια.
πονάει λίγο το γόνατό μου.
θα μου το φροντίσεις όμως ε? 
φιλμ. 
νέο απόκτημα σε λίγες μέρες.
δύο κιθαρες.
κιένα μεγάλο ρολόι στον τοίχο.
το ποδήλατό σου στο σαλόνι.
κίτρινο φωτιστικό.
καφές αχνιστός.
εχω ελευθερία.
μαυρόασπρη ταινία.
με παίρνει ο ύπνος εύκολα όταν νυστάζω.
εσύ πάλι αργείς να κοιμηθείς.
δεν πειράζει.